امنیت در ساختمان سازی
سازه ساختمان :
اصولا مي توان ساختمان ها را از نظر سازه اي بـه دو الگـوي اسـکلت دار و بدون اسکلت تقسيم نمود که بالطبع ، الگوي اسکلت پايدارتر اسـت . تـخريب ساختمان هاي اسکلت دار کمتر به صورت متلاشي شدن کل سازه رخ مي دهد. بلکه بيشتر بسته بـه شـيوه ساخت اسکلت ، چند حالت کلي رخ مي دهد:
بخشي از اسکلت آسيب ديده و بـقيه اسـکلت سالم مي ماند.
بخشي از اسکلت آسيب مـي بـيند و بـه علت فشار توده ساختماني بقيه اسکلت بـه زير کـشيده مي شود.
اين حالت هم که بيشتر بر اثر انفجار بسيار قوي به وجـود مـي آيد واژگوني اسکلت ساختمان (آوار يکجا)
بـه سـمت معبر يا سـاختمان هـاي مـجاور است .
شيشه هاي ضدضربه ، شيشه هاي چند لايه هستند که مطابق بـا نـياز خـاص و بر پايه محاسبات مهندسي طراحي و توليد مي شوند. در ساختمان هاي تجاري ، اداري ، بانک ها، ساختمان هاي مـسکوني ، فـرودگاه ها، ويترين ها، فروشگاه هاي بزرگ و به طور کلي اماکني که نـيازمند امـنيت و حـفاظت در برابر سرقت مسلحانه ، اغتشاش ، انفجار، زلزله و… مي باشد، مي توان از اين نوع شيشه ها اسـتفاده نـمود
کارآيي شيشه هاي ضدحريق به حفظ يکپارچگي شيشه ها در هـنگام آتـش سوزي است ؛ بهترين عملکرد که مي تواند فضاي مجاور را براي مدت زمان معيني ايمن و سرد نـگاه دارد. در اين وضـعيت شيشه ها تا مدت زمان کافي نه تنها يکپارچگي خود را حفظ مـي کـنند، بلکه از انتشار گازهاي داغ و حرارت جلوگيري مـي کـنند
پنجره هاي مقاوم در بـرابر آتـش ، عـمودي ، تورفته و حفاظ دار، ضـريب امـنيت ساختمان را ارتقا مي دهـند
پله ها و راهروها:
اصولا اگر طراحي ساختمان به گـونه اي بـاشد کـه ورودي ، هم سطح با زمين بوده و حداقل نـياز بـه راه پله بـاشد، نـه تـنها در شرايط بحران بلکه در شرايط عادي نيز آسودگي بيشتري را براي ساکنان به همراه دارد.
لازم است در ساختمان ، کنار آسانسور نيز راه پله تعبيه شود و غير از قرارگيري پله هاي فرار، بايد عرض پله هـاي معمولي نيز بيشتر از حد استاندارد منظور شود. هر راه پله بايد دست کم ١١٠ سانتيمتر عرض مفيد داشته باشد؛ مگر آنکه مجموع تعداد متصرفان تمام طبقات استفاده کننده از راه پله ، کمتر از ٥٠ نفر باشد که در آن صـورت ، عـرض مفيد مي تواند به حداقل ٩٠ سانتيمتر کاهش داده شود
همچنين هر راه پله بايد دست کم ٢٠٥ سانتيمتر تا سقف بالاي خود ارتفاع داشته و بـين هـر دو پاگرد متوالي آن حداکثر فاصله قائم ٣٧٠ سانتيمتر باشد .
از ديدگاه حفاظت ، اولين هدف طراحي ساختمان ها دو چيز است : اول ، طراحي ساختمان هاي ايمن ؛ به صورتي که در هنگام زلزله تخريب نشوند. دوم ، فراهم سازي امکان نجات ساکنان ساختمان از حادثه .
سيرکولاسيون داخلي سـاختمان بـايد دستيابي بـه اين اهداف را تسهيل نمايد. در سطح عملکردي ، لازم است تا بخش هاي پر رفت و آمد؛ نظير مغازه ها، لابي هـا، محل تجمع ، پارکينگ ، مخازن و … به دور از بخش هاي امنيتي و فرماندهي ساختمان واقـع شـوند به عبارتي اتاق هايي با عملکرد فرعي و خدماتي در پيرامون پلان ساختمان ، جانمايي شوند.
اين کار ضمن دور ساختن خطر از قـسمت هـاي اصـلي ساختمان ، موجب استحکام بيشتر سازه ساختمان و جلوگيري از فروپاشي ١ آن در مواقع زلزله یا آتش سوزی مي شود . همچنين بـخش هاي حساس ساختمان نبايد بالا و يا پايين بخش هاي پر رفت و آمد واقع شود. فـضاهاي لابي و بخش تجاري بـايد دعـوت کننده اما واپايش شده باشند و با رعايت تمهيدات امنيتي با ساير فضاها ترکيب شوند. براي استحکام بيشتر محل هاي تجمع و لابي در طبقه همکف ساختمان هاي مهم مي توان از بتون تقويت شده بـهره برد.
جدا شده و بيرون گرا: در اين گزينه ، بخش هاي عمومي از بخش هاي حساس ساختمان توسط يک ديوار محکم و با حداقل منفذ جداشده است . بخش هاي داراي ساکن و تأسيسات مهم پشـت بـه پشت اين ديوار نيستند.
بيرون گرا و در عين حال جدا نشده : در اين گزينه ، بخش هاي عمومي در حالي که در فضاي کاملا مجزا قرار ندارند (مثلا احداث موانع فيزيکي و ديوار) از بخش هاي حساس ساختمان مـتمايز هـستند. اين نوع چيدمان براي ساختمان هاي چند طبقه که در طبقه همکف ، راهرو (لابي ) دارند مناسب است .
تأسيسات ساختمان :
اولين هدف در طراحي سامانه مکانيکي ساختمان ، بايد اين باشد کـه در برابر عوارض ناشي از وقـوع بـحران هاي طبيعي به مجموعه ، ساختمان ماندگاري خوبي براي حفظ حداقل هاي سطح زندگي داشته باشد. به عبارتي سامانه هاي تأسيساتي آن ، پايا و سريعا قابل احيا باشد. از اين منظر و در چارچوب تمهيدات صرفا سـاختماني – و نه مکانيکي – مي توان به عدم جانمايي خطوط ، لوله ها، کنتورها پست ها و محورهاي تأسيساتي در نماي بيروني ساختمان اشاره نمود
درباره نویسنده
